Thailand
In Thailand mag je in elk National Park je auto parkeren en wild camperen. Wij hebben in het zuiden dan ook aan de meest mooie stranden gestaan. Heerlijk een paar dagen strand, maar na een paar dagen begint het wel weer te kriebelen. Dus wij zijn langzaam aan omhoog gereden. In Hua Hin hebben wij Rietje (moeder van Suus) en Hans opgepikt. Na een paar dagen relaxen in een luxe resort, zijn zij met ons meegereisd naar het noorden. Het was erg leuk om te zien hoe zij genoten van de simpele guesthouses (met veel te harde bedden) en het eten op straat. Wij hebben met z'n 4-en een geweldig leuke week gehad. Het was even spannend of zij überhaupt naar Amsterdam konden terugvliegen (rellen op Bangkok). Maar na een paar uurtjes rondrennen op de luchthaven van Chiang Mai en het trekken van de creditcard, was dat probleem snel opgelost.

Loas binnenkomen
De Mekong vormt de grens tussen Thailand en Laos, dus wij dachten dat wordt met de auto nog een uitdaging. Uiteindelijk was het de snelste grensovergang ever. Toen wij in Thailand het juiste kantoortje hadden gevonden, werden de formulieren geregeld en konden wij vertrekken richting boot. De boot was al vertrokken, maar kwam maar al te graag terug voor een extra vrachtje. En in Laos vonden wij de douanebeambte half dronken op een stretchertje in de hoek. Hij wist zich nog net achter zijn bureau te hijsen en bleef maar staren naar onze carnet de passage. Dus Bou heeft hem de stempel in zijn hand gedrukt en aangegeven waar hij moest stempelen en tekenen. En jawel, zowel Yo als wij waren legaal in Laos.

Gibbon experiece
Vanaf Iran hadden wij al geweldige verhalen gehoord over de Gibbon experience in Laos. Dus alle verjaardagscenten hebben wij opgespaard voor deze 3 dagen apenkooien in de jungle. Midden in het oerwoud lopen verschillende ijzeren kabels en zijn boomhutten gebouwd. Overdag loop en zip (tokkelen in een harnasje) je door jungle. Een geweldige ervaring om over een 400 meter lange ijzeren kabel, soms wel 150 meter boven de grond, over de jungle te vliegen. 's Avonds kom je in de volgende boomhut aan om daar te eten en te slapen. De boomhutten zijn op 60 (!) meter hoogte gebouwd en je komt dus alleen binnen via de kabels. Douchen en naar de wc gaan, doe je dus ook allemaal op hoogte. Uiteindelijk hebben wij geen enkele gibbon gezien, maar het was hoe dan ook een onvergetelijke ervaring.

Van noord naar zuid
Vanaf het noorden van Laos rijden wij nu richting het zuiden. Het landschap is hier prachtig; veel groen, mooie authentieke dorpjes en vrolijk zwaaiende kinderen. Door heel Laos loopt één hoofdweg en hele stukken zijn slechts onverharde wegen. Dit is het eerste communistische land waar wij doorheen reizen, maar merken hier tot nu toe weinig van. Wel is het merendeel van de bevolking erg arm, hele families wonen in kleine rieten hutjes zonder elektriciteit of stromend water.

Vang Vieng
Rob en Leonie (tijdens Gibbon Experience leren kennen) zijn vanuit Luang Prabang met ons meegereden naar Vang Vieng. Vang Vieng staat bekend als dorpje waar veel backpackers stranden om te feesten. Dus dat wilden wij wel even met z'n vieren uitchecken. De hoofdattractie hier is ‘tuben'. Je laat je in een zwembandje de rivier afzakken en om de 30 meter heb je een bar waar je je vol kunt laten lopen met drank. Elke bar heeft een eigen stellage gebouwd waar je vanaf kunt springen, zwaaien of glijden. Dit festijn begint 's morgens rond een uur of 10.30 en rond 18.00 is iederen helemaal kort. Toch presteren de meesten het om 's avonds nog meer drank en verdovende middelen te gebruiken. Oude lullen als wij zijn hebben wij ons natuurlijk keurig gedragen... en ons afgevraagd of de combinatie drank, drugs, waterattracties en een stromende rivier altijd goed gaan. Na wat rondvragen bleken er de afgelopen 7 maanden al 4 doden te zijn gevallen. Stranden in Vang Vieng zagen wij niet zitten, dus na 2 dagen zijn wij richting Vientiane (hoofdstad van Laos) vertrokken.

Vientiane
En daar zitten wij nu nog steeds... Bou heeft 'iets' aan zijn longen, maar na een telefoontje naar ons medisch team (dank Suzanne en M'nix), maar weer aan de pillen. Als Bou weer beter is zakken wij verder af naar het zuiden en gaan wij richting Vietnam.

Wij wensen iedereen veel plezier met de kerstdagen!