Welcome to Iran
De grensovergang met Iran vonden wij toch wel spannend, maar na twee uurtjes was alles geregeld. Bou al rondrennend voor de carnet de passage van de ene naar de andere meneer voor handtekeningen en stempels. Terwijl Suus gezellig bij een van de beambten haar eerste woorden farsi kon oefenen. Nog wel even gedoe over de Iraanse nummerplaten die wij in Tabriz bij de politie moesten ophalen. Maar toen die hier op bleken te zijn, toch maar besloten om het zonder deze nummerplaten te wagen.
De eerste dag hebben wij binnen een half uur direct kennis kunnen maken met de leuke en minder leuke kanten van Iran. Op de snelweg zijn wij aangehouden door ‘politeagenten', die op een gegeven moment erg agressief over drugs en illegaal geld begonnen. Prima, dan gaan wij toch naar het politiebureau. Maar toen waren de heren snel verdwenen. Even a-relaxt, maar wel goed om op je eigen intuïtie te vertrouwen. Nog geen half uur later werden wij door een vriendelijke Iraanse familie van een rotonde opgepikt toen wij op zoek waren naar het centrum van Tabriz.
De familie was ontzettend vriendelijk en heel erg gastvrij, maar spraken bijna geen Engels . Na 1,5 dag eten, winkelen, eten en nog meer eten, waren wij stiekem blij weer met zijn tweeën te zijn. Een enerverende, vermoeiende maar tegelijk ook een supermooie ervaring.
Iran is een Islamtische staat en het is dan ook bij wet bepaald dat vrouwen zich volledig moeten bedekken. Suus heeft besloten solidair te zijn met de moderne Iraanse vrouw en beperkt zich tot broek, jas/jurk en hoofddoek. Toch zie je nog veel vrouwen in de chador (grote zwarte doek). Het is echt een kunst hoe vrouwen deze doek weten te dragen met handtas, boodschappentas en kind op de arm. Met hoofddoek voel je toch een bepaalde connectie met de vrouwen. In het park komen vrouwen naast je zitten voor een praatje in Farsi of Engels. Zij stellen bizar direct vragen: Wat vind jij van onze regering? Denken mensen in jouw land dat wij terroristen zijn? Hoeveel verdien je?
Als echte Hollanders kunnen wij jullie natuurlijk niet de prijzen van de diesel onthouden. Hier is diesel echt goedkoper dan water, wij betalen voor een volle tank (= 270 liter) slechts € 3,-. Het lukt ons dus eindelijk om binnen ons reisbudget te blijven. Het tanken op zich is ook een ervaring. Eerst rijd je alle wachtende vrachtwagens voorbij, bij het uitstappen glibber je bijna onderuit van alle diesel en vervolgens spuit evenveel diesel naast de tank als in de tank. En als toetje heeft de tankinstallatie geen automatische afslag, hierdoor heb je uiterste concentratie nodig om niet volledig onder te komen te zitten. Maar stinkend naar de diesel en drie euro lichter kun je vervolgens weer lachend je weg vervolgen.
De weg vervolgen klinkt eenvoudig, maar zo voelde het in het begin niet. Je hebt hier echt het idee dat de gemiddelde Iraniër zijn rijbewijs bij een pakje boter cadeau krijgt. Wel zijn zij hier heel efficiënt met de ruimte op de weg, op 3 banen passen gemiddeld 6 auto's. Hier eenmaal aan gewend is het rijden door een drukke stad een waar genot. Lekker zwaaien, toeteren en genieten van het feit dat je een flinke auto hebt.
Buiten de stad is het rijden eenvoudiger. De wegen zijn goed en over het algemeen breed genoeg om in te halen. Veel mensen zwaaien en toeteren als groet en vinden het prachtig dat je er bent: welcome to Iran!
Reacties
Reacties
Hi Suus, wat een onwijs gave reis zijn jullie aan het maken! Ik ben stiekem al die tijd de reisverslagen aan het lezen en het is echt fantastisch. Zeker nu het "echt" spannend wordt in landen als Iran. Super cool, geniet ervan samen, schrijf zo nu en dan een stukje dan geniet ik hier een beetje mee. Liefs Wouter
Hallo
Wij zijn het stel met de Peugeot Camper van jullie laatste camping in Turkije.
Blij te lezen dat alles goed gaat met jullie, en hopen dat jullie nog een beetje gemak hebben gehad van de kaart van Tabriz.
Met ons gaat alles goed, wij zijn nog één dag op de camping gebleven, en zijn naar het paleis op de berg heen en terug gelopen.
In een grote kustplaats aan de Zwarte zee zijn we met onze bus langs een officiële Peugeot dealer gegaan, i.v.m. een tikkend geluid in de motor, er bleek één van de zuigers stuk te zijn, kortom het heeft een paar dagen geduurd, maar de motor loopt nu weer als een zonnetje, we hopen dat jullie deze ellende bespaard blijft.
We zitten nu in Roemenië, en wensen jullie een hele fijne reis, en gezondheid.
Groetjes,
Kees en Jannie Vlijm.
www.keesenjannie.web-log.nl
"Ghodafez" Bou en Suus,
wat een herkenbaar verhaal! Het heeft dus gelukkig niet aan ons gelegen.......Maar alles went, zelfs het tanken ;-)
Geniet volop van de gastvrijheid, die is in Iran echt onvergelijkbaar groot en zal je in andere landen nog wel eens kunnen gaan missen.
Wij genieten volop van jullie verhalen en de foto's worden elke keer mooier!!!
Veel plezier en vergeet niet de waterpijp uit te proberen !
Groetjes,
Marly en Sander
Dag lieverds,
wat een pracht en praal!Mooi land zeg en mooie moskeen, hou wel van die glimmers ;-) Suus fijn dat je je blonde bob even mag verschuilen onder de hoofddoekjes, ziet er hip uit hoor! Wij zijn net terug uit Fr. even iets minder avontuurlijk maar wel heel chill.nu ook eindelijk zon in ons eigen tuintje, heerlijk!Tot en volgende story, dikke kus
Hi Bou and Suus,
I hope you entered Pakistan successfully and it is quiet there and you have not too much trouble with the convoi and the elections and so on...
How was Bam ??
I crossed the big Kavir-desert mostly on paved roads :-( but even found some 4x4 tracks. The desert offered nearly all that it can: big desert landscape, thrilling heat, camels crossing the road, oasis with palmtrees (but most of them are brown... - no water?) and in the evening a very strong sandstorm!
I just had setteled down at a nice quiet place expecting a wonderful starfilled sky in nighttime, sitting outside only with a short trouthers then the bad weather came very quick. Everywhere in the bus was the sand - even in my dinner...
Next morning beautiful weather and peaceful landscape again.
Climing the Damavand I had to cancel! In the mountains is since some days very bad weather, so I had only 14 centigrade and haevy rain on 1700 meters altitude. If it is bad like this you will have snow at about 3000 meters.... I dont want to camp in a tend in 4150 meters in a snowstorm!
Next day I crossed the traffic-moloch of Teheran early in the morning and continued soon to the kaspian Sea.There everything is green and very wet air with 35 centigrade. I took a bath in the sea, its pisswarm! It is funny because only men are allowed to swim and they made an extra section at the beach with big blankets like a wall even in the first 50 meters in the water. watchmen are looking that everybody accept the rules. Now I am in Ardabil and want to climb the Sabalan (4800 m ) - here the weather is fine.
I wish you the best on your trip and remember funny days in Yazd!
Cioa Mathias
Hé Bou & Suus, leuk al jullie reisverhalen. Wij zijn net terug uit France met onze MB 508. Ook leuk.
Jullie worden gemist, ook wel erg in DD, Bou.
Groet en dikke kussen van ons.
Lisette.
You voormalig collega Suus!
Leuk je verslagen te lezen en dank voor het delen van heerlijke (cynische) humor! Geniet, geniet, geniet, van deze onwijs mooie ervaring. Hoop je in ieder geval weer een keer te zien over een tijd, in het o zo fraaie niet zomerse Holland.
Liefs, Jesse
Leuk om jullie herkenbare bericht van Iran te lezen. Levendig geschreven ook. Wij (Bert en ik) zijn weer goed en wel thuis en zullen jullie weblog met plezier blijven volgen. Lees op http://jc5351.waarbenjij.nu hoe ons Kaspische zeeavontuur is afgelopen ...
Veel plezier op jullie verdere reis!
We verwachten je maandag 16 maart om 7:30 weer op Wier!!! De koffie staat klaar en je sollicitatiegesprek heb je met Caspar, Mariska en Petra. Ruth en Marchje werken je in en zijn je vaste aanspreekpunten voor de komende periode. Je komt toch weer??? We missen je ontzettend en hopen dat je het leuk hebt gehad. Groetjes en kusjes aan Suus.
Tot snel, Marchje en Ruth
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}